Scenariusz przedstawienia na rozpoczęcie roku szkolnego – Klasowe śledztwo

„Klasowe śledztwo” to autorski scenariusz przedstawienia na rozpoczęcie roku szkolnego opracowany z myślą o uczniach klas 3-6 szkoły podstawowej. Przedstawienie sprawdzi się idealnie podczas uroczystego apelu rozpoczynającego nowy rok szkolny!

Scenariusz przedstawienia na rozpoczęcie roku szkolnego

Scenariusz przedstawienia na rozpoczęcie roku szkolnego zawiera 11 ról:
– 4 marzycieli
– wynalazca
– 6 uczniów

Choć każda z ról została dopasowana odpowiednio dla chłopca lub dla dziewczynki, jednak można przeznaczyć każdą rolę inaczej według możliwości klasy / grupy teatralnej. W realizację przedstawienia można zaangażować zarówno mniej, jak i więcej niż jedenastu uczniów. Akcja nie zostanie zaburzona poprzez połączeniu kilku ról w jedną lub rozdzielenie jednej roli na kilka osób. Każda rola składa się z krótkich zdań i wierszyków, dzięki czemu jest prosta do zapamiętania. Role są uniwersalne, ponieważ nie wymagają specjalnych strojów. Najlepiej, jeśli aktorzy założą luźne, wakacyjne stroje. Wynalazca powinien być ubrany bardziej elegancko, mieć plecak i książki w ręce.

Scenariusz przedstawienia na rozpoczęcie roku szkolnego zawiera dodatkowo 4 role nieme, które można także pominąć w trakcie realizacji przedstawienia. Niektórzy uczniowie uwielbiają ruch sceniczny i taniec, jednak gdy trzeba powiedzieć coś do mikrofonu przed publicznością, trema przejmuje nad nimi kontrolę. Stąd pomysł na zaangażowanie większej ilości uczniów bez konieczności powierzania im ról do wypowiadania. Role nieme w scenariuszu wymagają przygotowania odpowiednich strojów. Są to: turysta, dziewczynka z rolkami, księżniczka i „gamer”.

Scenariusz przedstawienia na rozpoczęcie roku szkolnego porusza tematykę ważnych problemów społeczności szkolnej – prześladowanie, wyśmiewanie, poniżanie, przemoc. Poza tym zawiera elementy humorystyczne oraz angażujące publiczność.

Piosenki ujęte w scenariuszu

🎤 Chcę być kimś!
🎤 Warto wiedzieć coś o świecie
🎤 Kredek nie zabraknie
🎤 A ja lubię moją szkołę!

Komplet materiałów

Przygotowaliśmy zestaw materiałów do organizacji tego przedstawienia – czytelne teksty do wydruku i pliki mp3 z nagraniami i podkładami muzycznymi, które odtworzysz nawet, gdy zabraknie dostępu do Internetu.

Scenariusz przedstawienia na rozpoczęcie roku szkolnego ” Klasowe śledztwo”

Scenariusz przedstawienia na rozpoczęcie roku szkolnego – przybliżony czas trwania: ⏰ 30 minut

*Akcja rozgrywa w sali lekcyjnej lub na szkolnym korytarzu. Aktorzy mogą siedzieć na krześle przy ławkach szkolnych. Wszyscy są zamyśleni.*

Marzyciel 1:

Jak tu jest pięknie! Aż szkoda, że już się kończą wakacje…

*Patrzy na przysypiających obok niego kolegów i widzi, że nie ma odzewu, więc szturcha osobę obok siebie i mówi.*

Marzyciel 1:

Hej! Co jest? Wszyscy śpicie?

Marzyciel 2:

Mmmm… Ale się rozmarzyłem…

Marzyciel 1:

No widać po tobie, że gdzieś nam odleciałeś! To przyznaj się, o czym tak sobie marzysz?

*Kiedy Marzyciel 2 będzie wypowiadał swoją kwestię, na scenę wchodzi uczeń przebrany za turystę. Jako rekwizyty przydadzą się na przykład: duży plecak turystyczny, górskie buty, kije trekkingowe (w miarę możliwości). Przechadza się przez chwilę po scenie, może udawać, że czegoś wypatruje, przystanąć i zasznurować buty. Po chwili schodzi ze sceny. Jest to rola niema (postać, która pojawia się na scenie jest tylko „wywołanym marzeniem”).*

Marzyciel 2:

Chciałbym się kiedyś wybrać w góry
Góry to przecież prawdziwy cud natury!
Albo na jeszcze lepszy wpadnę pomysł…
By kąpielówki szybko założyć
Pływać w czystym jak kropla jeziorze
Wyjechać z przyjaciółmi nad morze!
Chyba że na Zachód? Stany, Ameryka…
Tam to dopiero przygoda na mnie czeka!
Chciałbym zobaczyć też Chiny, Japonię…
Za odkrywaniem dalekich krajów wciąż gonię!
Kiedyś wybiorę się do Afryki…
Bo ten kontynent naprawdę jest dziki!
Czy samolotem, czy autobusem
Ja na wycieczkę wybrać się muszę!

Marzyciel 1:

Trzeba przyznać, że piękne masz marzenia. Ciekawy jestem, o czym marzyły nasze koleżanki!

*Kiedy Marzycielka 1 będzie wypowiadała swoją kwestię, na scenę wchodzi uczennica z rolkami (najlepiej różowymi) w rękach. Przechadza się chwilę po scenie grając zachwyt spowodowany zakupem nowych rolek, a po chwili schodzi ze sceny. Jeżeli możliwości sali, na której rozgrywa się przedstawienie, są na tyle duże – większy efekt będzie, gdy uczennica wjedzie na rolkach na scenę! Jest to rola niema (postać, która pojawia się na scenie jest tylko „wywołanym marzeniem”).*

Marzycielka 1:

Niedawno, gdy było jeszcze rano bardzo wcześnie
Spacerowałam z mamą po mieście
Od sklepu do sklepu chodziłyśmy razem
Rozglądała się mama za pięknym obrazem
I nagle… Właśnie one wpadły mi w oczy!
Po prostu nie mogłabym ich przeoczyć!
Z lekkim brokatem, całe różowe…
Oj! Przydałyby się rolki nowe!
Przystanęłam zaraz przy wystawie
Pomyślałam: „Chociaż popatrzę na nie!”
Chciałabym śmigać ulicami
Takimi pięknymi, nowymi rolkami!

Marzyciel 1:

Rozumiem w takim razie, że się tak rozmarzyliście… Aż mnie wcale nie słyszeliście!

*Zwraca się do Marzycielki 2.*

A ty o czym myślałaś?

*Kiedy Marzycielka 2 będzie wypowiadała swoją kwestię, na scenę wchodzi uczennica w stroju księżniczki. Jako elementy stroju przydadzą się na przykład: długa sukienka, korona lub diadem. Przechadza się przez chwilę po scenie, po czym z niej schodzi. Jest to rola niema (postać, która pojawia się na scenie jest tylko „wywołanym marzeniem”).*

Marzycielka 2:

To was może trochę zaskoczyć…
Zamknijcie na chwilę oczy
Wyobraźcie sobie takie miejsce
Gdzie się idzie górskim szlakiem
Wnet na horyzoncie wieża…
W zamku król tam pewnie mieszka!
Czy spotkamy też księżniczkę?
Koronkową ma spódniczkę…
Ja księżniczką też chcę być!
I w pałacu pięknym żyć!
Jak mam spełnić to marzenie?
Co dzień myślę – dalej nie wiem!

Marzyciel 1:

Oj księżniczko! Twoje marzenie chyba będzie najtrudniejsze do zrealizowania. Ale kto wie, kto wie… Może jeszcze kiedyś zaprosisz nas do swojego zamku?

Marzycielka 2:

Obiecuję, że będziecie moimi pierwszymi gośćmi. Ale jeszcze ty nie opowiedziałeś nam o swoich marzeniach!

*Kiedy Marzyciel 1 będzie wypowiadał swoją kwestię, na scenę wchodzi uczeń w luźnym stroju, na przykład dresach, t-shircie lub bluzie z kapturem. Wcześniej z boku sceny może być przygotowana ławka, na której będzie stał komputer / laptop lub ktoś pomoże wnieść potrzebne rekwizyty w odpowiednim momencie. „Gamer” zasiada do komputera i przez chwilę udaje, że daje się ponieść emocjom spowodowanym rozgrywką gry komputerowej, a później schodzi ze sceny. Jest to rola niema (postać, która pojawia się na scenie jest tylko „wywołanym marzeniem”).*

Marzyciel 1:

Moim marzeniem jest udział w zawodach
Gry komputerowe – bo to o nich mowa!
Choć to nie żadna dyscyplina sportowa!
Mogę tak grać od rana do nocy
Chociaż czasami już mnie bolą oczy
Mama się złości, że czas marnuję…
A ja do zawodów się przygotowuję!
Chciałbym być kiedyś słynnym gamerem
To właśnie jest moim marzeniem!

Marzyciel 2:

W takim razie chyba już ci się nie chce z nami rozmawiać, tylko najchętniej poszedłbyś do domu i grał, prawda?

*Powolnym krokiem do Marzycieli zbliża się Wynalazca. Może być ubrany w klasyczny, elegancki strój ucznia z plecakiem na plecach i kilkoma książkami pod pachą.*

Marzycielka 1:

O, zobaczcie! (wpisać imię ucznia) ………… idzie! On zawsze taki zamyślony… Może jego zapytamy, czemu tak buja w obłokach?

Marzyciel 2:

Hej! (wpisać imię) ………….! Powiesz nam, o czym tak marzysz?

Wynalazca

Naprawdę chcecie wiedzieć?

Marzyciele razem:

Pewnie!

Wynalazca:

To posłuchajcie…

*Wynalazca staje na środku i śpiewa piosenkę. Stosuje grę aktorską śpiewając na przemian do swoich kolegów i do publiczności. Na ostatnim refrenie Marzyciele wstają i dołączają się do śpiewu.*

PIOSENKA „Chcę być kimś!”

sł.: Kalina Rokosz, muz.: Michał Witek

1. Różne mogą być marzenia
Mniejsze, większe i szalone
Jedni marzą o podróżach
Inni chcą mieć rolki nowe!

Ref.: A ja chcę być kimś!
Każdej nocy mi się śni…
Że odmienię kiedyś świat
Coś nowego ludziom dam!

A ja chcę być kimś!
Wynalazcą pragnę być!
By marzenia spełnić swe…
Trzeba dużo uczyć się!

2. Wszystkie moje koleżanki
Chcą być nagle królewnami
No a chłopcy? Prosta sprawa!
Wciąż zajęci tylko grami!

Ref.: A ja chcę być kimś!…

/solo instrumentalne/

Ref.: A ja chcę być kimś!…

*Po piosence wszyscy aktorzy zostają w pozycji stojącej.*

Marzyciel 1:

No nieźle! To ty naprawdę masz wielkie marzenia w porównaniu do nas!

Wynalazca:

Oj tam, wy też możecie takie mieć.

Marzyciel 2:

Problem polega na tym, że ja nie lubię chodzić do szkoły… Wolę zostać przy swoich podróżach! Żeby podróżować, nie trzeba się tak dużo uczyć…

Wynalazca:

A skąd weźmiesz pieniądze na podróże? Jeżeli nie będziesz się wystarczająco dobrze przykładał do nauki, nie znajdziesz dobrej pracy…

Marzyciel 2:

Hmmm o tym jeszcze nie myślałem… Ale to na pewno nie będzie trudne! Przecież tyle ludzi podróżuje po całym świecie i jakoś mają na to pieniądze. Pójdę pracować w jakimś McDonaldzie albo supermarkecie i w końcu będę tak bogaty, że już do końca życia będę mógł tylko podróżować!

Wynalazca:

Nie chcę cię martwić, ale chyba będziesz się musiał w końcu zmierzyć z rzeczywistością… Interesowałeś się kiedyś cenami lotów i noclegów w zagranicznych krajach? Sprawdzałeś, ile się zarabia w McDonaldzie?! Coś mi się wydaje, że nie…

Marzyciel 2:

No dobrze, ale do czego zmierzasz?

Wynalazca:

O byciu naukowcem od dawna marzę…
Czy nim zostanę? To się okaże!
Lecz warto się uczyć – wiem to na pewno!
Nawet gdy chce się być piękną królewną
Nawet gry rolki, telefon chcesz nowy
Lepiej być w życiu na wszystko gotowym!
A gdy się w podróż daleką wybierasz
Dobrze jest wiedzieć, czego się spodziewać
Więc studiuj mapy, czytaj o świecie
W szkole naprawdę się wiele dowiecie!

*Pierwszą zwrotkę piosenki śpiewają Marzyciel 1 i 2, drugą zwrotkę piosenki śpiewają Marzycielka 1 i 2, a refreny wykonują wszyscy razem.*

PIOSENKA „Warto wiedzieć coś o świecie”

sł.: Kalina Rokosz, muz.: Michał Witek

1. Co dzień słyszę: „Ucz się pilnie!
Czytaj książki skoro świt!”
A ja myślę: „Na co mi to?
Tak do końca moich dni?!”

Lecz gdy mnie dopada leń
Przypominam sobie że:

Ref.: Warto wiedzieć coś o świecie!
Warto czytać, uczyć się!
Warto mądrym być człowiekiem!
Taki stawiam sobie cel!

2. Wciąż rodzice powtarzają:
„Bez nauki nie ma nic!”
A ja myślę: „Na co mi to?
Czy bez szkoły da się żyć…?”

Lecz gdy mnie dopada leń
Przypominam sobie że:

Ref.: Warto wiedzieć coś o świecie…

Wynalazca:

A tak właściwie to czemu ty nie lubisz chodzić do szkoły?

Marzyciel 2:

To oczywiste, nie chce mi się uczyć!

Marzycielka 1:

Ja też nie lubię chodzić do szkoły… Ale mam trochę inny powód…

Marzyciel 1:

Jaki? Nam możesz powiedzieć!

Marzycielka 1:

Przecież wiecie, jaka atmosfera panuje w naszej klasie…

Marzycielka 2:

Mówisz o Milenie?

Marzyciel 1:

A co jest nie tak z Mileną?

Marzycielka 2:

Wszystkie dziewczyny się z niej śmieją, bo ciągle chodzi w tych śmiesznych drucianych okularkach i kurczowo trzyma swój zeszyt, jakby ktoś miał go jej ukraść!

Marzycielka 1:

A do tego zawsze ma najlepsze oceny i dlatego wszyscy mówią o niej „kujonka”…

Marzyciel 2:

Serio? No zauważyłem, że zawsze stoi gdzieś na uboczu sama, ale nie wiedziałem, że jest wyśmiewana. Za to słyszałem wiele o Mateuszu…

Marzycielka 2:

Co takiego?

Wynalazca:

Nawet ja słyszałem. Że ubiera się jak dziwak, ciągle nosi spodnie o trzy rozmiary za duże, a z butów aż skarpety wystają – takie są te jego trampki dziurawe!

Marzyciel 1:

Poza tym, podobnie jak Milena, uczy się świetnie i ciągle wygrywa jakieś olimpiady. Co oczywiście nie jest jego powodem do dumy, tylko kolejnym pretekstem do bycia wyśmiewanym…

Marzycielka 1:

Musimy coś z tym zrobić! Zorganizujemy spotkanie klasowe…

Marzycielka 2:

Dobry pomysł! Może nawet teraz? W końcu jeszcze rok szkolny nie rozpoczął się na dobre i każdy ma dużo czasu. Co wy na to? Zaraz zadzwonię do kilku osób.

*Marzycielka 2 wyciąga telefon i udaje, że dzwoni.*

Halo? No hej! Słuchaj, siedzimy tu z ………………… (wpisać imiona aktorów) i dyskutujemy o tym, jak polepszyć atmosferę w naszej klasie, żeby w tym roku przyjemniej nam było chodzić do szkoły. Trzeba się spotkać w większym gronie. Weź całą ekipę i przyjdźcie tam, gdzie zwykle. Możesz? Tak? To dzięki! Do zobaczenia!

*Kończy rozmowę, chowa telefon i do wszystkich mówi:*

Zaraz przyjdzie kilka osób.

*Marzyciele i Wynalazca siadają na krzesłach. Wchodzi grupa uczniów i siadają razem z nimi (krzesła dla nich powinny być przygotowane już wcześniej). W scenariuszu przewidziano 6 ról uczniów, można dopasować ilość aktorów pod realia klasy / grupy wykonującej przedstawienie.*

Uczeń 1:

Cześć! Jak tam? O czym tak dyskutujecie?

Marzycielka 1:

Rozmawiamy o Milenie i Mateuszu. Sami wiecie, że część naszej klasy naśmiewa się z nich. My nie zarzekamy się, że też ich nie obgadywaliśmy… Ale chyba trzeba coś z tym zrobić. Co o tym sądzicie?

Uczeń 2:

Ostatnio widziałem/am, jak starsi uczniowie zabrali Milenie plecak i na środku korytarza wszystko z niego wysypali!

Uczeń 3:

Ja też to widziałem/am! To było straszne. Ona tylko stała obok i obojętnym wzrokiem patrzyła na to wszystko. Założę się, że nawet nie powiedziała nic żadnemu nauczycielowi!

Uczeń 1:

A z tego plecaka bardzo mało rzeczy wypadło. Ona chyba nawet nie ma normalnego piórnika, tylko nosi najbardziej potrzebne rzeczy, takie jak ołówek czy gumka tak luzem w plecaku. Zresztą widać, że sam plecak już niejedną podobną przygodę przeżył…

Uczeń 4:

Słyszałem/am, że Milena ma starsze rodzeństwo. Może to rzeczy po bracie lub siostrze?

Uczeń 2:

Możliwe. Ona chyba jest strasznie biedna.

Marzyciel 1:

A Mateusz?

Uczeń 2:

Pewnie też. Każdy przecież widział, jak się ubiera.

Uczeń 4:

I czasami też niezbyt przyjemnie od niego pachnie…

Uczeń 5:

Oni oboje wydają się być w swoim świecie. Nawet nigdy nie zwracałem na nich uwagi twierdząc, że są dziwakami. Może rzeczywiście pasowałoby postarać się jakoś włączyć ich do naszej klasy?

Uczeń 6:

A wiecie, że Mateusza też nękają starsi uczniowie? Widziałem/am ostatnio, jak wyrwali mu drugie śniadanie i śmiali się z niego!

Wynalazca:

Najwyraźniej w naszej szkole jest jakaś grupa prześladowcza, o której nic jeszcze nie wiadomo nauczycielom! A może to ktoś z naszej publiczności hmmm?

Marzycielka 1:

No właśnie! Masz rację. A może to on?

*Wskazuje na przypadkową osobę z widowni.*

Marzycielka 2:

Nieeee… To nie on. Znam go. Nie zrobiłby czegoś takiego.

*Teraz następuje element zaskoczenia i interakcji z publicznością. Aktorzy wykonujący przedstawienie mogą przejść się między rzędami publiczności i oskarżać kilka osób na żarty. Ten fragment scenariusza można pominąć.*

Wynalazca:

No nic, sami chyba nie znajdziemy prześladowców! Będziemy musieli zgłosić to naszej pani wychowawczyni.

Uczeń 4:

Świetny pomysł! Pójdziemy do Pani razem zaraz po rozpoczęciu roku szkolnego. A poza tym wszyscy musimy się postarać, aby Milena i Mateusz czuli się w naszej klasie jak najlepiej. Jakieś pomysły?

Uczeń 1:

Możemy się złożyć po kilka złotych, żeby kupić im jakiś drobny upominek, na przykład piórnik dla Mileny. Każdy z nas musi też czasem zagadać do nich na przerwie.

Marzycielka 1:

Dobrze, że razem z nami chcecie się zaangażować w tę sprawę! Zawsze można na was liczyć!

*Wszyscy wstają i śpiewają piosenkę. Można wybrać solistów do wykonywania zwrotek.*

PIOSENKA „Kredek nie zabraknie”

sł.: Kalina Rokosz, muz.: Michał Witek

1. Wszyscy śmieją się z Mileny
Bo najlepsze ma oceny…
Że kujonka – mówią o niej
Palcem wytykają co dzień

Nagle plecak jej zabrali
Wszystkie rzeczy wysypali
Tam zeszyty, gumka biała
Dwa ołówki, kredka mała…

Ref.: Chcę podzielić się czym mogę!
Z tym kto gorzej ma niż ja…
Kredek przecież mi nie braknie
Jeśli tobie kilka dam!

2. Pośmiewiskiem jest Mateusz
Bo to nasz klasowy geniusz…
Wciąż kujonem przezywają
I ubrania wyśmiewają

On do szkoły nie chce chodzić
Ciągle musi się tu wstydzić
Dziś kanapkę mu zabrali!
Żeby w końcu ich złapali…

Ref.: Chcę podzielić się czym mogę…

*Po odśpiewaniu piosenki, wszyscy ustawiają się w jednym rzędzie w kolejności wypowiadania swoich partii.*

Marzyciel 1:

Znowu wakacje kończymy
Książki i zeszyty za chwilę otworzymy
Każdy z nas zdążył trochę odpocząć
Teraz można na nowo czas nauki zacząć

Marzyciel 2:

Jedni spędzili wakacje nad rzeką
Inni wybrali się w podróż daleką
Niektórzy wolą morskie przygody
Lecz każdy z nas lubi czasem wskoczyć do wody!

Marzycielka 1:

Są wśród nas tacy co lubią wędrować
I górskie szczyty wysokie zdobywać
Wakacje będziemy ciągle wspominać
I patrząc na zdjęcia od nowa przeżywać…

Marzycielka 2:

Kiedy już wszystko sobie opowiemy
I szkolne ławki znowu zajmiemy
Będziemy się uczyć, zadawać pytania
I przy tablicy na szóstkę odpowiadać!

Wynalazca:

Ze szkolnej biblioteki chętnie skorzystamy
Bo książki codziennie przecież czytamy!
Nie straszne nam są kartkówki, sprawdziany
Nowy rok szkolny dzisiaj zaczynamy!

Uczeń 1:

Wszyscy tutaj dobrze wiemy
Że szkoła to nie tylko oceny!
Najważniejsze są spotkania
Gdy z przyjaciółmi można porozmawiać!

Uczeń 2:

Nauczycielom czasem gramy na nerwach
Bo uwielbiamy szaleć na przerwach
Jednak dużo cierpliwości do nas mają
I wszystkie wybryki wciąż wybaczają

Uczeń 3:

Znów śmiechem wypełnią się lekcyjne sale
Czekały na nas dwa miesiące całe
Znów tablicę wypełnią litery, zapiski
Bo po wakacjach uczniowie przyszli!

Uczeń 4:

Za chwilę przejdziemy szkolnym korytarzem
Czy się coś zmieniło? Zaraz się okaże!
Wakacyjną ciszę wypełnią znów rozmowy
Na rozpoczęcie roku każdy już gotowy!

Uczeń 5:

Tak wiele możemy się w szkole dowiedzieć
Zamiast tylko w domu bezczynnie siedzieć!
Będziemy się uczyć, wiedzę zdobywać
Coraz to ciekawsze informacje odkrywać!

Uczeń 6:

Po wakacjach dużo mamy zapału i chęci
Trudne zadania? Nic nas nie zniechęci!
W nowy rok szkolny wchodzimy z radością
Co ze sobą nam przyniesie? Pytamy z ciekawością!

Wszyscy razem:

Witaj wrześniu, witaj szkoło!
My przecież tęskniliśmy za tobą!
Ależ będzie nam teraz wesoło
Znów przygodę razem przeżyjemy nową!

*Do ostatniej piosenki może wejść jak największa ilość uczniów, również tych, którzy nie brali udziału w przedstawieniu.*

PIOSENKA „A ja lubię moją szkołę!”

sł.: Kalina Rokosz, muz.: Michał Witek

1. No i znowu się zaczęło
   Te zadania i sprawdziany…
   Już od ósmej trwają lekcje!
   Chociaż każdy rozespany
   
   Lekcja, dzwonek, znów nauka
   Czemu nie ma więcej przerw?
   Przecież przerwy są najlepsze!
   Każdy uczeń o tym wie!
   
   Ref.: A ja lubię moją szkołę!
   Wcale mi się tu nie dłuży
   Czytam książki z przyjemnością
   A nauka mnie nie nuży!
   
   Chcę wszystkiego się dowiedzieć
   Przecież świat jest tak ciekawy!
   Kosmos, człowiek, świat natury
   Na ciekawość – nie ma rady!
   
2. Co dzień chętnie tu przychodzę
   Tobie także to polecam
   Weź swój zeszyt, teczkę, plecak
   I już więcej nie narzekaj!
   
   Szkoła wcale nie jest straszna
   Spędzisz w niej wspaniały czas
   To nauka i zabawa
   Szkoła zawsze przyjmie nas!
   
   Ref.: A ja lubię moją szkołę!…

*Po piosence wykonawcy kłaniają się. Osoba prowadząca uroczystość przedstawia artystów i zaprasza na dalszą część uroczystości rozpoczęcia roku szkolnego.*

Autor scenariusza: Kalina Rokosz
Opracowanie muzyczne: Michał Witek

Kompletny zestaw materiałów do organizacji tego przedstawienia

Przygotowaliśmy Pakiet DOBRY START – zestaw materiałów do organizacji tego przedstawienia. W pakiecie znajdziesz nagrania wszystkich piosenek [mp3], podkłady muzyczne, tekst scenariusza i poszczególnych ról, teksty piosenek i nuty. Estetycznie opracowane teksty możesz wydrukować, a nagrania odtworzysz nawet wtedy, gdy zabraknie dostępu do Internetu.

👉 Dowiedz się więcej: Scenariusz rozpoczęcia roku z piosenkami: Pakiet DOBRY START

Podkłady muzyczne do piosenek ze scenariusza