„Zaczarowany pamiętnik” to autorski scenariusz przedstawienia na Dzień Nauczyciela opracowany z myślą o uczniach klas 3-7 szkoły podstawowej. Przedstawienie wraz z piosenkami może stanowić piękną formę podziękowania wszystkich nauczycielom za ich pracę!
Scenariusz przedstawienia na Dzień Nauczyciela „Zaczarowany pamiętnik”
W scenariuszu przewidziano 7 ról mówionych, jednak tekst z łatwością można przystosować do mniejszej lub większej ilości aktorów. W realizacji przedstawienia biorą udział uczniowie, a także jeden rodzic lub nauczyciel przebrany w strój starca. Uczniowie nie potrzebują specjalnych przebrań – powinni mieć eleganckie stroje pasujące do uroczystości.
Przedstawienie „Zaczarowany pamiętnik” jest bardzo proste w realizacji – nie potrzeba dużej przestrzeni, jedynie niewielka sala, która pomieści widownię. Elementy scenerii nie są wymagane, poza odpowiednią dekoracją wskazującą na to, że obchodzony jest Dzień Nauczyciela. Jako rekwizyt niezbędny będzie kolorowy zeszyt – najlepiej odpowiednio przygotowany. Do sporej wielkości zeszytu powinny zostać doczepione kolorowe frędzle, okładka powinna zostać przyozdobiona wielobarwnymi naklejkami. Warto pamiętać także o przygotowaniu kwiatów, które zostaną wręczone wszystkim nauczycielom pod koniec przedstawienia.
Scenariusz przedstawienia na Dzień Nauczyciela to ciekawa forma złożenia życzeń i podziękowań wszystkim wychowawcom. Intrygująca fabuła o zabarwieniu moralizatorskim zawiera także elementy humorystyczne. Dialogi przeplatane są krótkimi kwestiami rymowanymi. Osoby przygotowujące przedstawienie mają szansę popisać się umiejętnościami aktorskimi, również poprzez interakcję z publicznością.
Scenariusz przedstawienia na Dzień Nauczyciela – piosenki
🎤 Nauczyciel – mądra głowa!
🎤 Morze wdzięczności
🎤 Szkolne życzenia
Kompletny zestaw materiałów (czytelnie opracowany tekst scenariusza w wersji do wydruku, poszczególne role dla uczniów, nagrania piosenek mp3, efekty dźwiękowe, podkłady muzyczne) znajdziesz w Pakiecie „Podziękujmy nauczycielom”.
Scenariusz przedstawienia na Dzień Nauczyciela „Zaczarowany pamiętnik”
Scenariusz przedstawienia na Dzień Nauczyciela – przybliżony czas trwania: ⏰ 30 minut
*Na scenę wchodzi solista lub grupa uczniów, którzy wykonują piosenkę.*
PIOSENKA „Nauczyciel – mądra głowa!”
sł.: Kalina Rokosz, muz.: Michał Witek
- Nauczyciel – mądra głowa
Wie jak trzeba zmotywować
By uczniowie mądrzy byli
I z radością się uczyli
Nauczyciel – to jest klasa
Co dzień w szkole nam ogłasza
Że nauka to podstawa
A przyjemna jak zabawa!
Ref. Dzisiaj Dzień Nauczyciela
Więc popłynie życzeń moc
Byście z pasją, cierpliwością
Nauczali cały rok! - Nauczyciel wychowuje
Każdy na nim się wzoruje
Wychowawców szanujemy
Wdzięczność im okazujemy
Nauczyciel świat nasz zmienia
I w przygodę go zamienia
Co dzień z pasją opowiada
I zadania nam układa
Ref. Dzisiaj Dzień Nauczyciela…
*Po piosence uczeń lub uczniowie kłaniają się i schodzą ze sceny. Wchodzi na nią Uczeń 1 i wypowiada swoją kwestię udając zmartwionego.*
Uczeń 1:
– Oj, nie poszedł mi ten sprawdzian z polskiego…
Przecież tyle się uczyłem na niego z kolegą!
Pewnie pani wpisze mi dwóję…
Przy dobrych wiatrach wyciągnę na tróję!
To już niezła jest ocena
Z taką trójką wstydu nie ma
*Zauważa leżący na ziemi kolorowy zeszyt.*
– Ale… Co to? Co tam leży?
Kolorowy zeszyt? Książka?
Na brudnopis to wygląda…
Chyba muszę podejść bliżej
Wezmę znalezisko w ręce
Może znajdę właściciela
I dostanę coś w podzięce?
*Podchodzi i bierze zeszyt do rąk. Ogląda go dokładnie.*
– Hmmm… Jakiś zeszyt z frędzelkami
Ozdobiony naklejkami
Zaraz kogoś tu zapytam…
*Zwraca się do publiczności wskazując na zeszyt. Może podejść bliżej do konkretnych osób lub mówić ogółem do wszystkich.*
– Czy to do was nie należy?
Bo już chwilę tutaj leży
To nie wasze? Szukam dalej…
Czy ktoś zgubił taki zeszyt?
Co z tym znaleziskiem zrobić?
Nie chce mi się pytać, chodzić
Wezmę zeszyt do woźnego
Tam się zgłosi ktoś po niego!
*Wchodzi grupa uczniów, którzy od razu zauważają, że ich kolega chowa coś przed nimi. W scenariuszu przewidziano pięciu aktorów, lecz może ich wystąpić więcej lub mniej w zależności od możliwości.*
Uczeń 2:
– Hej! Co tam chowasz za plecami?
Nie chcesz się podzielić z nami?
Uczeń 1:
– Skądże znowu? Ja nic nie mam!
Tak tu sobie z nudów ziewam…
*Udaje ziewanie.*
Uczeń 3:
– Taaak? A co w rękach swoich trzymasz?
Jakieś skarby tam ukrywasz!
Uczeń 1:
– Oh, no dobrze! Już wam mówię
Mnie samego to nurtuje
Przed chwileczką gdy tu stałem
Tam na ziemi go ujrzałem
Jakiś zeszyt pełen wzorów
Długich frędzli i kolorów…
Już szukałem właściciela
Ale tam wśród nich go nie ma
*Wypowiadając ostatni wers swojej wypowiedzi, wskazuje na publiczność.*
Uczeń 4:
– Zaglądałeś też do środka?
Pewnie będzie jakaś notka…
Uczeń 1:
– Nie! Poczekaj! Nie rób tego!
Uczeń 4:
– A dlaczego? To nic złego!
Uczeń 1:
– Sam już nie wiem… Lecz na pewno
Jakąś dziwną mam obawę
Weźmy zeszyt do woźnego
I zakończmy całą sprawę
Uczeń 4:
– Oh, no co ty! Weź nie pękaj!
To jest tylko jakiś zeszyt
Zaniesiemy do woźnego
Ale przecież się nie spieszy!
Uczeń 5:
– Dajcie mi go. Chcę zobaczyć.
*Bierze zeszyt i przygląda mu się.*
– Spójrzcie! Co to może znaczyć?
*Pokazuje jeden z rysunków na okładce.*
– Ojej! Na rysunku starszy pan
Chyba właśnie mrugnął nam!
Uczeń 4:
– Dajże spokój! Co ty bredzisz?
Na krzesełku sobie siedzi
Otwieramy!
*Wyrywa zeszyt i otwiera go.*
– Ty przeczytaj.
*Przekazuje zeszyt Uczniowi 5.*
Uczeń 5:
– Bartoldix
Rok 3394
Pamiętnik niespełnionego nauczyciela
Czytasz na własną odpowiedzialność
Uczeń 1:
– Zwykle coś jest niebezpieczne
Gdy gdzieś tak jest napisane
Chyba lepiej zamknąć zeszyt
Bo czytanie niewskazane…
Uczeń 2:
– Chwila! Jak to 3394 rok?! Przecież to prawie za 1400 lat!
Uczeń 3:
– No właśnie… Może tu jest jakiś błąd? Pewnie powinno być 2024.
Uczeń 6:
– To jest niby pamiętnik. Ale czy Bartoldix to jest imię, czy jakiś pseudonim? Przecież nie ma w naszej szkole nikogo o takim imieniu. Może to jakaś pułapka, albo żart?
Uczeń 4:
– No co wy, to nie może być niebezpieczne. Otwieram następną stronę, zobaczymy co się stanie…
*Otwiera zeszyt na kolejnej stronie. Rozbrzmiewają efekty dźwiękowe, a aktorzy obracają się kilka razy wokół własnej osi.*
Uczeń 6:
– Jejku! Co się właśnie stało?
Uczeń 2:
– Nie wiem. Wam też się tak zakręciło w głowie? Myślałem/am, że zemdleję!
Uczeń 3:
– Tak! I jeszcze ten dziwny dźwięk…
Uczeń 4:
– Gdzie my jesteśmy?
Uczeń 5:
– Wygląda na jakiś las. I słychać dziwny szum…
Uczeń 6:
– Zobaczcie! Tam jest chyba morze… To fale tak szumią!
Uczeń 1:
– Jak to możliwe?
Uczeń 2:
– Nie wiem…
Uczeń 3:
– Słyszycie? Chyba ktoś nadchodzi… Szybko! Schowajmy się!
*W miarę możliwości aktorzy chowają się za dekoracją. Można też pominąć ostatnie zdanie wypowiedzi Ucznia 3. Na scenę wchodzi wybrany rodzic lub nauczyciel przebrany za starca.*
Bartoldix:
– A co wy tu robicie?
Uczeń 4:
– Yyyyy… Dzień dobry… Chyba trochę się zgubiliśmy…
Uczeń 5:
– Znaleźliśmy w naszej szkole ten zeszyt, a kiedy go otworzyliśmy… Świat wokół nas zawirował i nie do końca wiemy, co się stało.
Bartoldix:
– Co? Jaki zeszyt? Pokażcie mi go!
*Ogląda zeszyt.*
– Aaaaa… Wszystko jasne… To pewnie Kalietta jak zwykle wrzuciła go do rury czasowej i narobiła kłopotów. A tyle razy jej powtarzałem, żeby tego nie robiła!
Uczeń 6:
– Rura czasowa?! Co to takiego? A poza tym… Kalietta, Bartoldix? Co to za dziwne imiona?
Bartoldix:
– Pffff… Przecież normalne. Kasia, Ania, Krzysiek czy Michał – te imiona już dawno wyszły z mody.
Uczeń 1:
– Jak to? U nas w szkole jest pełno osób, które noszą takie imiona.
Bartoldix:
– A jaką datę wpisujecie przy tematach lekcji w zeszytach?
Uczeń 2:
– No… W zależności, jaki mamy dzień oczywiście. Dzisiaj na przykład pisaliśmy 13.10.2024 r.
Bartoldix:
– To wszystko jasne…
Uczeń 3:
– Jak to? I nie wytłumaczył nam pan jeszcze, co to jest ta rura czasowa!
Bartoldix:
– Musicie się przyzwyczaić, że teraz mamy 3394 rok, bo przenieśliście się tu za sprawą wehikułu czasu, którym jest trzymany przez ciebie zeszyt. Moja wnuczka Kalietta lubi bawić się w ten sposób, że wrzuca przypadkowe przedmioty do rury czasowej, czyli specjalnej machiny, która może nas przenosić w czasie. Gdy chcemy zobaczyć, jak wyglądało życie w średniowieczu lub co się stanie za sto lat – nie ma żadnego problemu.
Uczeń 4:
– Ale to musi być okropne! Nie chciałbym/chciałabym wiedzieć, jak będzie wyglądało moje życie w przyszłości, wolę planować i marzyć…
Bartoldix:
– Cóż… Może to dlatego właśnie straciłem już cały sens życia jakieś 240 lat temu…
Uczeń 5:
– 240 lat temu?! To ile tak właściwie ma pan lat? Jeśli oczywiście możemy zapytać…
Bartoldix:
– W miesiącu kasoj wybije mi równe 650.
Uczeń 6:
– Jak to możliwe?!
Bartoldix:
– Oj, uwierzcie mi, że od 2024 roku zmieniło się naprawdę sporo. Meteorolodzy odkryli, że rok powienin trwać jednak 13 miesięcy i dodali miesiąc kasoj, a lekarze wynaleźli syrop, który daje nieśmiertelność. Powinienem wciąż wyglądać jak nastolatek, ale ciągłe zmartwienia doprowadziły mnie do wyglądu starca.
Wszyscy uczniowie:
– Niesamowite!
Bartoldix:
– Niby tak. Ale czy to wszystko sprawiło, że ludzie są szczęśliwi? Wręcz przeciwnie.
Uczeń 1:
– Dlaczego? W twoim pamiętniku było napisane, że to zapiski niespełnionego nauczyciela…
Bartoldix:
– Opowiem wam wszystko, ale obiecajcie, że dochowacie tajemnicy.
Wszyscy uczniowie:
– Obiecujemy!
Bartoldix:
– Jakieś 240 lat temu
Wszystko zaczęło chylić się ku złemu
Nowe prawo weszło w życie
Chyba mi nie uwierzycie!
Dzieci do szkoły już chodzić nie muszą
Nawet rodzice ich do tego nie zmuszą!
Tylu nauczycieli pracę straciło
I nigdy do zawodu już nie wróciło
Też do tego grona należałem
Co dzień z pasją i radością młodzież nauczałem
Już od dawna robić tego nie mogę
Bo zamknęli moją szkołę
Dzieci, wnuki zbuntowane
Bez nauki wychowane
Nawet nie wiedzą, ile to dwa plus dziesięć
Ani jakie grzyby rosną w lesie
O Newtonie nigdy nie słyszeli
Ulubionego przedmiotu nigdy nie mieli!
Jak ich przekonać do tego
Że nauka to przecież nic złego?
Moim marzeniem od zawsze było
By swoją wiedzę przekazywać
I przed młodszym pokoleniem
Tajemnice świata odkrywać
Zabrali mi moją pasję największą
Bo młodzież ma rozrywkę lepszą
Nie chcieli wcale chodzić do szkoły
Bo wybrali swoje smartfony
Nie cenili nauczycieli
Autorytetów w Internecie szukać woleli
Teraz przyjdzie słono zapłacić
Może kiedyś się dowiedzą, ile musieli stracić…
Uczeń 2:
– Ojej, to naprawdę przykra historia!
Bartoldix:
– Dlatego mam do was wielką prośbę.
Uczeń 3:
– Jaką? Co możemy dla pana zrobić?
Bartoldix:
– Spójrzcie. Tam w oddali pobłyskuje latarnia morska. Jej światło niezmiennie od wielu, wielu lat wskazuje drogę marynarzom, którzy wracają do portu z dalekiego rejsu. Wy jako uczniowie też jesteście jak marynarze. Waszym celem jest stać się mądrymi, inteligentnymi i wartościowymi ludźmi. Każdego dnia zdobywacie w szkole wiedzę, która przyda się wam w późniejszym życiu. Wskazówki nauczycieli powinny być dla was, jak światło latarni morskiej. Rozświetlają drogę wiodącą przez wyzwania, które stawia wam szkoła, a bywają one niełatwe… Doceniajcie zawsze swoich wychowawców. Oni troszczą się o wasze dobro bardziej, niż wam się wydaje… Wspomnijcie teraz o wszystkich nauczycielach z waszej szkoły i wspólnie zaśpiewajmy dla nich piosenkę.
*Wszyscy śpiewają piosenkę. Na scenie mogą pojawić się także dodatkowi wokaliści. Zwrotki idealnie sprawdzą się w wykonaniu wybranych solistów.*
PIOSENKA „Morze wdzięczności”
sł.: Kalina Rokosz, muz.: Michał Witek
- Jak światło morskiej latarenki
Prowadzi marynarzy
Tak jedna wasza cenna rada
Do portu wiedzy drogę wskaże
Jak żeglarz każdy uczeń bywa
Wytrwałość jego sterem
I tylko z waszym wielkim wsparciem
Zdobędzie to, co jego celem!
Ref.: Dziękujemy!
Za wasz trud odwdzięczyć się dziś chcemy
Za troskę, cierpliwość
Za wasze dobre serca
Przyjmijcie dziś od nas tych kilka nut w podzięce! - Płyniemy razem przez nieznane
A drogę nam wskażecie
Choć czasem łatwo zbłądzić można
Wy jednak zawsze pomożecie
Ref.: Dziękujemy!…
Uczeń 4:
– Panie Bartoldix! Obiecujemy zawsze szanować i doceniać naszych nauczycieli. Będziemy dostrzegać ich trud i zaangażowanie. Po historii, którą nam opowiedziałeś, jeszcze bardziej docenimy to, że możemy chodzić do szkoły!
Bartoldix:
– Świetnie. Lekcja na dziś odrobiona. W takim razie wracajcie do swojej szkoły i jeszcze dziś złóżcie serdeczne życzenia swoim nauczycielom. W końcu zbliża się ich święto…
Uczeń 5:
– To świetny pomysł, tylko… Jak stąd wrócić?
Bartoldix:
– Chodźcie ze mną. Wrócicie przy pomocy rury czasowej. Będziecie się czuli tak, jak podczas zjazdu z największej zjeżdżalni na świecie!
Wszyscy uczniowie:
– Super!
*Wszyscy aktorzy schodzą ze sceny. Rozbrzmiewają efekty dźwiękowe. Następnie głos uczniów rozlega się przez mikrofon lecz nadal spoza sceny.*
Uczeń 6:
– Ale przygoda, co nie?
Uczeń 1:
– Nooo, nikt mi chyba w domu nie uwierzy, jak opowiem, co nam się przytrafiło!
Uczeń 2:
– Mi też nie. Może chodźmy od razu złożyć życzenia nauczycielom, tak jak nam radził pan Bartoldix?
Uczeń 3:
– Jasne. Słyszycie? Chyba coś się dzieje na sali gimnastycznej!
Uczeń 4:
– Zerknę przez drzwi.
*Zagląda przez drzwi na salę, na której odbywa się przedstawienie.*
– Akurat są tam wszyscy nauczyciele. Chodźmy!
*Wchodzą na scenę i ustawiają się w rzędzie.*
Wszyscy uczniowie:
– Kochani nauczyciele!
Uczeń 1:
– Dziś chcemy wam okazać
Jak bardzo was cenimy
Za figle i wybryki
Ze skruchą przeprosimy
Uczeń 2:
– Uczcimy wasze święto
To dzień nauczyciela!
My wszystkich szanujemy
To nigdy się nie zmienia
Uczeń 3:
– Możemy na was liczyć
Bo zawsze pomożecie
Jesteście dla nas wzorem
Wy chyba wszystko wiecie!
Uczeń 4:
– Tu każdy nauczyciel
Wspaniały, wyjątkowy!
By iść nauczać z pasją
Codziennie jest gotowy!
Uczeń 5:
– Życzymy wam uśmiechu
Codziennej wytrwałości
I chyba najważniejsze…
Do uczniów cierpliwości!
Uczeń 6:
– Kochajcie naszą szkołę
Spełniajcie swe marzenia
Moc życzeń niechaj płynie
Do każdego nauczyciela!
*Wszyscy śpiewają piosenkę. Podczas „Sto lat” kończącego piosenkę wybrani przedstawiciele wręczają kwiaty nauczycielom.*
PIOSENKA „Szkolne życzenia”
sł., muz.: Michał Witek
1. Do wakacji jeszcze prawie cały rok
Z kalendarzem odliczamy dni do świąt
Zamiast słuchać – rozmawiamy
Na kartkówkach wciąż ściągamy
Lecz od jutra wszystko zmieni się…
Ref.: Kochani nauczyciele
Dziś chcemy podziękować Wam
Za cierpliwość, dobre serca i za cenny czas
Który chętnie poświęcacie nam
Kochani nauczyciele
Przyjmijcie od nas życzeń moc
Za kłopoty – przepraszamy, wszyscy zaśpiewamy
By piosenka brzmiała cały rok
2. Choć czasami lekcja strasznie dłuży się
Nasze myśli ciągle uciekają gdzieś
Szkolna wiedza – to podstawa
Dobrze o tym wiesz
Z Internetu nie nauczysz się!
Kochani nauczyciele…
Sto lat…
*Po piosence wykonawcy kłaniają się. Osoba prowadząca uroczystość przedstawia artystów.*
Autor scenariusza: Kalina Rokosz
Opracowanie muzyczne: Michał Witek
Podkłady muzyczne do piosenek ze scenariusza
-
MP3NOWOŚĆ
Morze wdzięczności
12,00 zł – 16,00 zł Wybierz opcje Ten produkt ma wiele wariantów. Opcje można wybrać na stronie produktu -
MP3
Nauczyciel – Mądra głowa
12,00 zł – 16,00 zł Wybierz opcje Ten produkt ma wiele wariantów. Opcje można wybrać na stronie produktu -
MP3
Szkolne życzenia
12,00 zł – 16,00 zł Wybierz opcje Ten produkt ma wiele wariantów. Opcje można wybrać na stronie produktu
Pakiet – scenariusz z piosenkami
Przygotowaliśmy zestaw materiałów do organizacji tego przedstawienia – czytelne teksty do wydruku i pliki mp3 z nagraniami i podkładami muzycznymi, które odtworzysz nawet, gdy zabraknie dostępu do Internetu.
Spodobał Ci się scenariusz przedstawienia na Dzień Nauczyciela? Zobacz także scenariusz krótkiej inscenizacji: Krótka scenka na Dzień Nauczyciela: Gapa
Sprawdź, czy subskrybujesz nasz kanał w serwisie YouTube, aby być na bieżąco z nowościami: Muzyczna Kurtyna
