Przedstawienie na zakończenie roku szkolnego – Tajemnicza stacja

„Tajemnicza stacja” to autorski scenariusz przedstawienia na zakończenie roku szkolnego opracowany dla uczniów młodszych klas szkoły podstawowej.
Czy chcesz, aby przedstawienie na zakończenie roku szkolnego, które przygotujesz ze swoimi uczniami, na długo zapadło wszystkim w pamięci? Przychodzimy z pomocą!

Scenariusz przedstawienia na zakończenie roku szkolnego!

Przedstawienie na zakończenie roku szkolnego może przygotować dowolna ilość uczniów wchodzących w skład grupy śpiewająco – tańczącej. Głównych ról do obsadzenia jest 9. Są to między innymi: Księżna Roza, Turyści, Mieszkaniec Różanego Konwaliowa…

Do realizacji scenariusza przedstawienia potrzebne są łatwo dostępne rekwizyty, takie jak: walizki lub plecaki, „czarodziejski” kompas czy też kolorowe koszulki…

Przedstawienie na zakończenie roku szkolnego na pewno pozostanie wszystkim na długo w pamięci, a jego przygotowanie przyniesie uczniom dużo radości i zabawy!

Jakie piosenki w przedstawieniu na zakończenie roku?

🎤 „Wsiadaj prędko do pociągu„
🎤 „Letni promień słońca„
🎤 „Ostatni dzwonek„
🎤 muzyka instrumentalna (np. „Poranek” z suity „Peer Gynt” – E. Grieg)

Scenariusz przedstawienia na zakończenie roku szkolnego „Tajemnicza stacja”

Przybliżony czas trwania przedstawienia: ⏰ 25-30 min

*Wraz z pierwszymi nutami piosenki, na scenę wchodzi krokiem „pociągu” (jeden za drugim, trzymając się za ramiona) grupa śpiewająco – taneczna w kolorowych strojach. (Ma być radośnie i wakacyjnie.) Zachęcamy do stworzenia prostego układu choreograficznego w rytm piosenki. Można także wyłonić solistów. Podczas piosenki na scenę wchodzi czterech Turystów w wakacyjnych strojach z rekwizytami plażowymi (okulary przeciwsłoneczne, walizki lub plecaki, piłka plażowa itp.) Udają rozmowę, śmieją się, coś sobie pokazują – jadą na wakacje…*

PIOSENKA „Wsiadaj prędko do pociągu„

sł.: Kalina Rokosz, muz.: Michał Witek

1. Już na peron wjechał pociąg, słychać go z daleka
   Każdy biegnie z walizkami, pociąg nie zaczeka
   Pan w mundurze macha ręką, gwizdek trzyma w dłoni
   Maszynista chce odjeżdżać, czas go bardzo goni
   
   Ref.: Wsiadaj prędko do pociągu
   Możesz jechać w świat daleki
   Tylko rozsiądź się wygodnie
   Ruszaj hen za pola, rzeki / x2
   
   
2. Już konduktor idzie z przodu, zajrzy w każdy przedział
   Bez biletu jechał chłopak, co pod oknem siedział
   Chociaż jeszcze się zarzekał, że bilet kupował
   Może ktoś mu bilet zabrał, do kieszeni schował?
   
   Ref.: Wsiadaj prędko do pociągu
   

*Po piosence grupa śpiewająco – tańcząca rozbiega się, część osób może udawać sytuacje
z dworca kolejowego, np. ktoś na kogoś czeka, ktoś komuś macha na powitanie i razem schodzą ze sceny. Najważniejsi są Turyści z walizkami, którzy zostają na pierwszym planie. Rozlega się „głos z głośników” – może go „odegrać” niewidoczna osoba mówiąca do mikrofonu w sposób przypominający głośniki z dworca, można również wykorzystać przygotowany przez nas plik dźwiękowy. Podczas komunikatu Turyści robią zdziwione miny i rozglądają się zdumieni.*

Głos z głośników:

– Witamy na stacji Różane Konwaliowo. Mamy nadzieję, że droga upłynęła pod znakiem przyjemnego oczekiwania na cel podróży. Zapraszamy do kolejnego wybierania naszych linii kolejowych Kwietne Stacje. Aby skorzystać z toalety, kieruj się na prawo. W celu zakupienia posiłku udaj się do restauracji po lewej stronie. Po wyjściu z dworca wybierz kolor taksówki, którą chcesz dostać się do zamku Księżnej Rozy.

Turysta 1:

– Jak to? To gdzie my jesteśmy? Jakie Różane Konwaliowo? Przecież chcieliśmy jechać na Mazury!

Turysta 2:

– Chwila, zaraz sprawdzę bilety.

*Wyciąga bilety z kieszeni i uważnie czyta.*

Napisane jest dużymi literami, że mieliśmy wysiąść w Warszawie i stamtąd przesiadka dalej.

Turysta 3:

*Rozgląda się z powątpiewaniem.*

– Nie wygląda mi to na Warszawę…

Turysta 4:

– Musimy się kogoś zapytać!

*Tanecznym krokiem przechodzi tajemnicza postać ubrana w bardzo kolorowy strój. Coś podśpiewuje pod nosem lub gwiżdże. Zaczepia go Turysta 1.*

Turysta 1:

– Halo, przepraszam bardzo. Co to za miejscowość?

Mieszkaniec Różanego Konwaliowa:

*Patrzy ze zdumieniem.*

– O, widzę że turyści przyjechali. A to ciekawe… Doprawdy ciekawe. Jesteście w Różanym Konwaliowie. Musicie udać się do Księżnej Rozy.

Turysta 2:

– Ale po co?

Mieszkaniec Różanego Konwaliowa:

– Ona tu wszystkiego pilnuje. Nie może być tak, że ktoś obcy chodzi sobie po mieście, a Księżna o tym nie wie… Dobrze wam radzę, lepiej wsiadajcie do jednej z tamtych taksówek.

Turysta 3:

– A dlaczego każda ma inny kolor?

Mieszkaniec Różanego Konwaliowa:

– Księżna tak zarządziła, żeby każdy mógł wybrać swój ulubiony kolor!

*Znów zaczyna podśpiewywać i oddala się w podskokach, tanecznym krokiem.*

Turysta 4:

– Co wy o tym wszystkim myślicie?

Turysta 1:

– Chyba nie mamy wyjścia, musimy jechać do tej Księżnej…

Turysta 2:

– Nie wiem jak wy, ale ja się trochę boję. To zabrzmiało, jakby ona tu wprowadziła jakiś terror. Wszystko musi mieć pod kontrolą… Co to ma znaczyć?! Nie można sobie tak po prostu przyjechać na wakacje?

Turysta 3:

– Nie dowiemy się, jak nie sprawdzimy.

Turysta 4:

– No to którą taksówką chcemy jechać?

Turysta 1:

– Zieloną!

Turysta 4:

– Chodźcie za mną!

*Zmienia się scena. Można wprowadzić elementy scenerii wskazujące na to, że akcja przenosi się do zamku Księżnej Rozy. W tle odtworzona dowolna muzyka instrumentalna (np. „Poranek” z suity „Peer Gynt” Edwarda Griega). Bardzo wolnym, dostojnym krokiem wchodzi Księżna. Tańczy przez chwilę, później muzyka cichnie.*

Księżna Roza:

– Pragnę dzisiaj was powitać w moim skromnym zamku
Co dzień wpada tu przez okno słońce o poranku
Choć zapraszam wciąż mieszkańców, nikt mnie nie odwiedza…
Czasem tylko szary kotek korytarze zwiedza

Jestem w zamku tym królewną, piękną córką króla
Ale wielce nieszczęśliwą, moja twarz ponura
Wiem, że trochę to jest dziwne – takie mam wygody
Tylko co mi po luksusach, kiedy chcę swobody!

I nie cieszą mnie spódnice, moje strojne szaty
Po co tyle mi poduszek i wielkie komnaty
Nie potrzeba mi tych skarbów, ani srebra, złota
Tylko wreszcie poczuć wolność, wyjść już poza wrota

Chcę już przestać być księżniczką, uciec gdzieś daleko
I zobaczyć coś nowego, inny świat za rzeką
Kiedy przyjdzie jakaś pomoc? Kto mnie stąd zabierze?
W końcu coś się tu wydarzy, w to głęboko wierzę!

*Słychać pukanie do drzwi.*

Któż to taki? Co za głosy? Zawędrował ktoś do zamku?
Może złodziej chce ograbić ten mój zamek o poranku?
Nie… Nie, złodziej by nie pukał. A więc kto to? Czy to duchy?
Przyszły robić zawieruchy?
Na to nigdy się nie zgodzę! Muszę bronić moich włości.
Już wybieram się czym prędzej, czas powitać drogich gości!

*Pukanie do drzwi się powtarza.*

Kto tam?

Turysta 2:

– Księżno! Przybyliśmy niedawno do Różanego Konwaliowa przez przypadek i nie wiemy, jak się stąd wydostać.

Księżna Roza:

*Mówi do siebie.*

– To turyści zagubieni
Pociąg spełnił swe zadanie
Wreszcie ktoś tu do nas trafił
Nie na próżno me staranie!

Turysta 3:

– Kazano nam się do ciebie udać. Możemy wejść?

Księżna Roza:

– Ależ oczywiście! Zapraszam w moje skromne progi. Musicie być bardzo zmęczeni, ale może zanim odpoczynek, opowiedzcie mi proszę, jak się tu dostaliście.

Turysta 4:

– Sami nie możemy tego zrozumieć. Wsiedliśmy w pociąg, który miał nas zawieźć do Warszawy, a stamtąd chcieliśmy wybrać się na wakacje nad jezioro. No i trafiliśmy tutaj…

Turysta 1:

– Musieliśmy chyba przespać naszą stację.

Księżna Roza:

– Doprawdy… A gdzie jest ta Warszawa?

Turysta 2:

– Jak to gdzie? Nie wiesz, Księżno, gdzie jest Warszawa? Przecież to stolica!

Księżna Roza:

– Stolica czego?

Wszyscy Turyści:

– Polski!

Księżna Roza:

– Hmmm… Polska… Taaak, coś mi to mówi.

Turysta 3:

– To w jakim my jesteśmy kraju?

Księżna Roza:

– Jesteście w Różanym Konwaliowie. Przecież to jest jedyna kraina, którą rządzi król i królowa – moi rodzice.

Turysta 4:

– Ależ nie! To nie jedyna kraina. Przecież jest tyle krajów na świecie: Polska, Anglia, Francja, Niemcy, Stany Zjednoczona i mnóstwo innych!

Księżna Roza:

– Naprawdę? Jakie dziwne nazwy. Skąd wy to wszystko wiecie?

Turysta 1:

– Każdy to wie! Uczyliśmy się w szkole.

Księżna Roza:

– Dobrze, pomogę wam jeśli i wy mi pomożecie.
O moim sekrecie się zaraz dowiecie…
Podstępem was tutaj sprowadziłam
Za pomocą czarów bieg torów zmieniłam
Tak, byście do Różanego Konwaliowa zawędrowali
I może o dalekim świecie opowiedzieć zdołali.
Ja tu mieszkam całkiem sama
Taka ze mnie smutna dama
Całe życie spędzam w zamku
Ciekawości we mnie wiele
Opowiedzcie mi o krajach
Drodzy przyjaciele!
Opowiedzcie o wakacjach
No i o Warszawie
Opowiedzcie o jeziorze
Szkole i zabawie!

Turysta 2:

– Księżno! Musisz się tu strasznie nudzić. Nie martw się, nie będziemy się na ciebie gniewać, że sprowadziłaś nas podstępem pod warunkiem, że pomożesz nam wrócić do domu…

Księżna Roza:

– Oczywiście! Pan konduktor na dworcu wskaże wam odpowiedni pociąg. Dopilnuję, abyście bezpiecznie wrócili. Dostajecie też ode mnie czarodziejski kompas, który wskaże drogę, ilekroć będziecie chcieli przyjechać na wakacje i mnie odwiedzić! Jesteście zawsze mile widziani. Pamiętajcie, że nuda mnie tu dopada, gdy nie mam tak miłego towarzystwa!

*Przekazuje im kompas.*

Turysta 3:

– Dziękujemy. A teraz opowiemy ci o dwóch najcudowniejszych miesiącach, na które czekaliśmy cały rok szkolny!

*Tak jak poprzednio, wraz z pierwszymi dźwiękami piosenki na scenę wchodzi grupa śpiewająco – tańcząca, tym razem oni również mają rekwizyty „plażowo – wakacyjne”. Turyści w tej piosence powinni być solistami, bo opowiadają Księżnej Rozie o lecie. Refreny śpiewają wszyscy razem. Zachęcamy do utworzenia prostego układu choreograficznego do tej piosenki. Księżna stoi obok i przysłuchuje się z ciekawością, może dołączyć na ostatnim refrenie do śpiewających i tańczących.*

PIOSENKA „Letni promień słońca”

sł.: Kalina Rokosz, muz.: Michał Witek

1. Przyszło wreszcie lato, razem z blaskiem słońca
   Każdy już się cieszy z takiego gorąca
   Lato to wakacje, czasu trochę więcej
   Chcę go wykorzystać, ruszam w świat czym prędzej!
   
   Ref.: Latem dni są bardzo długie
   Można bawić się bez końca
   A najbardziej wszystkich cieszy
   Każdy letni promień słońca / x2
   
   
2. Wszyscy chcą do wody – basen lub jezioro
   Potem opalanie i kąpiel na nowo
   Słońce muska twarze, skóra brązowieje
   Najprzyjemniej kiedy wiaterek zawieje
   
   Latem dni są bardzo długie…

*Po piosence grupa śpiewająco – tańcząca schodzi ze sceny. Turyści i Księżna zostają i wracają do rozmowy.*

Księżna Roza:

– Czyli lato to najlepszy czas na odpoczynek.

Turysta 4:

– Tak! Po kilku miesiącach intensywnej nauki należą nam się wakacje!

Księżna Roza:

– A czy takie kąpanie się w jeziorze nie jest niebezpieczne? Przecież tam jest bardzo głęboko!

Turysta 1:

– My doskonale wiemy, ze trzeba bardzo uważać, żeby korzystać z uroków lata w bezpieczny sposób. Zawsze wchodzimy do wody, kiedy w pobliżu są dorośli, unikamy miejsc oznaczonych jako nieprzeznaczone do kąpieli i używamy kremów z filtrem przeciwsłonecznym.

Turysta 2:

– Oj tak, poparzenia to nic przyjemnego!

Turysta 3:

– Na pewno wrócimy tu jeszcze, Księżno, do ciebie, aby opowiedzieć ci o szkole, o Warszawie i o Polsce…

Księżna Roza:

– Widzę, że nie możecie się już doczekać tych wakacji nad jeziorem. Aż szkoda mi się rozstawać, ale nie chcę was tu dłużej przetrzymywać. Chodźcie, odprowadzę was na dworzec.

*Razem schodzą ze sceny nadal po cichu rozmawiając. W tle rozbrzmiewa fragment piosenki (ostatni refren), którą razem śpiewają.*

FRAGMENT PIOSENKI „Wsiadaj prędko do pociągu„

sł.: Kalina Rokosz, muz.: Michał Witek

Ref.: Wsiadaj prędko do pociągu
Możesz jechać w świat daleki
Tylko rozsiądź się wygodnie
Ruszaj hen za pola, rzeki / x2

*Następuje zmiana sceny. Sceneria zamkowa znika. Wychodzą uczniowie w odświętnych strojach. Ustawiają się w rzędzie.*

Uczeń 1:

– Tyle czasu w niej spędzamy
Tu kartkówki i sprawdziany
Czasem trzeba się przyłożyć
Ale frajdę z tego mamy!

Uczeń 2:

– Prawie naszym drugim domem
Szkoła – bo to o niej mowa
Co dzień pani na nas czeka
No i klasa też wesoła!

Uczeń 3:

– Choć lubimy tu przychodzić
Bo nauka to rzecz święta
Lecz wakacje już przed nami!
Wtedy szkoła jest zamknięta…

Uczeń 1:

– Odłożymy długopisy
Plecak też pójdzie w odstawkę
By we wrześniu po wakacjach
Znów powitać szkolną ławkę

Uczeń 2:

– W pełni chcemy wykorzystać
Odpoczynek zasłużony
Każdy dzisiaj żegna szkołę
Szkolny rok już zakończony!

Uczeń 3:

– Czas wakacji to podróże
Gdzie wybiorę się tym razem?
Chcę coś przeżyć niezwykłego
O przygodach wielkich marzę!

Uczeń 1:

– Chyba w góry zawędruję
Szlakiem, co się pnie do góry
I zdobędę skalne szczyty
Sięgające ponad chmury

Uczeń 2:

– Morze kusi swym urokiem
Miękki piasek, groźne fale
Lecz mnie ciągnie za granicę
Chcę przygody jeszcze dalej!

Uczeń 3:

– Nawet w domu, na podwórku
Tam gdzie moi przyjaciele
To najlepsze są wakacje!
No bo z nimi najweselej!

*Wszyscy wchodzą i ustawiają się na scenie.*

Wszyscy:

– Droga szkoło,
Dziś pożegnać się musimy
Pewnie czasem zatęsknimy…
Lecz radosne nasze miny
Bo we wrześniu powrócimy!

*Rozpoczyna się piosenka. Zwrotki wykonują wybrani soliści. Zachęcamy do utworzenia prostego układu choreograficznego do piosenki.*

PIOSENKA „Ostatni dzwonek„

sł., muz.: Michał Witek

1. Ostatni dzwonek rozbrzmiewa z wielką siłą
Za chwilę wszyscy w marzeniach się rozpłyną
Ostatnie gesty i słowa pożegnania
Kilka uśmiechów i kilka łez

Bo wakacji nadszedł czas
Wiele przygód czeka nas
Wspaniali przyjaciele – poznasz ich tak wielu
Odkryjesz razem z nimi piękny świat! /x 2

2. Gorące słońce oświetla nasze twarze
Już chyba pora pakować te bagaże
Błękitne niebo, jeziora, rzeki, lasy
Mnóstwo radości, cudowne dni

Bo wakacji nadszedł czas…

[solo instrumentalne]

Bo wakacji nadszedł czas…

*Po piosence wykonawcy kłaniają się. Pani wychowawczyni przedstawia artystów i zaprasza na dalszą część uroczystości zakończenia roku szkolnego.*

Autor scenariusza: Kalina Rokosz
Opracowanie muzyczne: Michał Witek

Komplet materiałów do zorganizowania tego przedstawienia

Podkłady muzyczne do piosenek ze scenariusza

Zobacz inne scenariusze

Scenariusz na Dzień Babci i Dziadka – Malujemy bukiet

Scenariusz jasełek – Historia Cudownej Nocy

Scenariusz przedstawienia na Dzień Nauczyciela – Zaczarowany pamiętnik