7 elementów dobrego akompaniamentu fortepianowego

Umiejętność realizowania dobrze brzmiącego akompaniamentu na instrumencie jest niewątpliwym atutem każdego nauczyciela prowadzącego zajęcia muzyczne z dziećmi. Jak akompaniować na fortepianie? W niniejszym poradniku wskażemy 7 elementów dobrego akompaniamentu fortepianowego, które decydują o jego jakości w piosenkach dla dzieci.

1. Ruch

Unikajmy stosowania statycznych akordów! Długie wartości rytmiczne w akompaniamencie na tle rozdrobnionej melodii nie sprzyjają zachowaniu dyscypliny rytmicznej przez śpiewających. Mówiąc kolokwialnie – w akompaniamencie „musi się coś dziać”, akompaniament powinien być „żywy”.  Ważne jest, by nasza gra nie powstrzymywała śpiewu, lecz sprawiała, że piosenka popłynie lekko niczym wartki strumień…

2. Przejrzystość rytmiczna

Puls utworu musi być bardzo dobrze wyczuwalny. Wszelkie zaburzenia pulsu przekładają się negatywnie na śpiew, wprowadzając dezorientację grupy, a co za tym idzie – brak spójności śpiewu. Kluczowe momenty, takie jak rozpoczęcie i zakończenie śpiewu, nie powinny budzić żadnych wątpliwości. Wskazane jest także akcentowanie mocnych części taktu, wyraźne zaznaczanie ewentualnych synkop, itp.

3. Przemyślane pochody basowe

Nieuporządkowany bas to nieuporządkowany akompaniament! Bas stanowi podstawę konstrukcji harmonicznej. To właśnie nuta basowa decyduje o postaci akordu – czy będzie to postać zasadnicza akordu (pryma w basie) czy może któryś jego przewrót (w basie inny składnik niż pryma). Bas stanowi także podstawę rytmiczną akompaniamentu. Rozdrobnione wartości rytmiczne w basie nadają życia akompaniamentowi. Linia basu powinna być logiczna, silnie skorelowana z harmonią utworu i pozbawiona nieuzasadnionych skoków.

4. Siła kontrastów

Wystrzegajmy się monotonii! Powoduje ona, że nawet najpiękniejsza piosenka szybko się nudzi, a w konsekwencji śpiew słabnie, zanika… Aby temu zapobiec możemy na przestrzeni piosenki zastosować kontrasty dynamiczne (np. zwrotka ciszej, refren głośno), harmoniczne (odmienne harmonizacje poszczególnych zwrotek), fakturalne (np. zestawienie typowo homofonicznego, „akordowego” akompaniamentu z polifonizującym), artykulacyjne (np. zaznaczenie ważnych fraz, czy nawet pojedynczych słów w piosence poprzez użycie np. staccato), itp. Możliwości jest wiele!

5. Logiczne następstwa akordów

Opierając swój akompaniament na harmonice systemu tonalnego dur-moll pamiętajmy o logicznym następstwie akordów (typowy model: Tonika – Subdominanta – Dominanta). Nasze konstrukcje muzyczne powinny być bogate w napięcia, które następnie zostaną w odpowiedni sposób rozładowane. Ważne jest właściwe rozwiązywanie akordów dysonansowych. Wskazane jest stosowanie czytelnych kadencji na końcu muzycznego zdania. Kadencje jasno wyznaczają zakończenia myśli muzycznych oraz utrwalają tonację.

6. Odpowiedni nastrój, charakter…

Akompaniament powinien korespondować z charakterem utworu. Inaczej zabrzmi akompaniament do piosenki żołnierskiej o charakterze marszowym, a inaczej do lirycznej kołysanki. Unikajmy akompaniowania wszystkich piosenek w taki sam, schematyczny sposób! Bogate inspiracje możemy czerpać z literatury muzycznej.

7. Szlachetna prostota

Siła akompaniamentu często tkwi w prostocie! Akompaniament powinien być prosty, przejrzysty, dobrze brzmiący oraz dostosowany do umiejętności zarówno solisty jak i… akompaniatora. Akompaniament nie powinien dominować nad partią solisty, nie stanowi bowiem celu samego w sobie.

Michał Witek

Powyższe 7 elementów dobrego akompaniamentu fortepianowego pozwoli Ci rozwinąć swoje umiejętności i udoskonalić towarzyszenie instrumentalne dziecku występującemu na konkursie wokalnym. Spróbuj je wykorzystać, a efekty usłyszysz szybciej, niż Ci się wydaje!

Czytaj także: Muzykalność a talent muzyczny